13 Komünizmin özellikleri

Komünizm, özel mülkiyetin bastırılması, üretim araçlarının işçiler tarafından yönetilmesi ve servetin eşit dağıtılması yoluyla sosyal sınıfların eşitliğini öneren ideolojik, politik, ekonomik ve sosyal bir doktrindir. Komünizmin hem ideolojik hem de pragmatik temel özellikleri arasında aşağıdakilere dikkat çekebiliriz:

1. Marksist doktrine dayanır

Carl Marx ve Friedrich Engels bu düşünce modelinin ideologlarıdır. Birlikte 1848'de Komünist Manifesto'yu yazdılar ve yayınladılar. Marx başyapıtı onun fikirlerini derinleştirdi, Sermaye onların yaklaşımları itibaren 1867 yılında yayınlanan, Marksist düşüncenin farklı akımları ortaya çıkmıştır ve bu tür eski SSCB, Küba, Çin gibi çeşitli komünist siyasi rejimleri yarattı Kuzey Kore ve diğerleri.

2. Kapitalizmin eleştirisi olarak doğdu

Komünizm, üretim tarzlarının ve sonuç olarak toplumsal düzenin dönüştürülmesini içeren sanayi devriminden bu yana Avrupa'da geliştirilen liberal kapitalizmin bir eleştirisi olarak doğdu. Bu değişiklikler arasında üst burjuvazinin yönetici sınıf olarak pekiştirilmesi, işçi sınıfının veya proletaryanın ortaya çıkışı, toplumun kitleselleştirilmesi, sermayenin toplumsal bir değer olarak mutlaklaştırılması ve toplumsal eşitsizliklerin derinleştirilmesi yer alır.

3. Yapı ve üstyapı kavramlarını tanıtır.

Marx ve Engels'e göre, kapitalist toplumda bir yapı ve bir üst yapı ayırt edilebilir. yapı toplum ve üretim cihazının oluşacaktır. Üst yapı, sosyal hayali (kültür) kontrol eden ve (kapitalist) Devlet, eğitim sistemi, akademik kurumlar, din vb. Gibi eşitsizliği haklı çıkaran kurumlara karşılık gelecektir.

4. Sınıf mücadelesi ilkesinde haklı.

Komünizm, sınıf mücadelesinin varlığı ve sosyoekonomik eşitliğe ulaşma gereği ile haklıdır. Üst burjuvazi üretim araçlarına sahipse, proletarya işgücüdür ve ilkinin gücüne bağlıdır.

Komünizm, kapitalizmde proletaryanın üretim araçları, ürettiği ürünler ya da emeğinin ürettiği kârlar üzerinde hiçbir kontrolü olmadığını savunur. Bu, sömürü, baskı ve yabancılaşma ile sonuçlanır. Bu nedenle, sistemde devrim ve yeni bir düzenin tesis edilmesi yoluyla serbest bırakılması gereken doğal bir gerilim vardır.

5. Yabancılaşmayı sosyal bir sorun olarak kavrama

Komünizm, yabancılaşmanın kesinlikle bireysel değil sosyal bir sorun olduğunu savunuyor. Bunu toplumsal eşitsizlik, sömürü ve baskının doğallaştırılması ve ideolojik gerekçesi olarak görüyor. Komünizme göre yabancılaşma, egemen kültür tarafından desteklenir ve proletaryanın kendi durumunun farkında olmamasından ve kapitalist sistemin sürdürülmesini desteklemesinden sorumludur. Dolayısıyla devrim, toplumsal bilinci uyandırmayı amaçlıyor.

Ayrıca bakınız:

• Anarşizmin Yabancılaşma Özellikleri Perestroika

6. Özel mülkiyetin ortadan kaldırılmasını teklif eder

Sınıf eşitliğinin ve sömürünün sona ermesinin mümkün olması için, komünizm, üretim araçlarının özel mülkiyetini ortadan kaldırmayı teklif eder;. Sahip olmadığı için ne sömürü ne de eşitsizlik olamaz.

7. Anti-bireyci

Komünizm, bireyciliğin tersidir, çünkü sınıf bilincini temel bir ilke yapar ve bireyciliği kapitalist bir özellik olarak yorumlar. Bu nedenle, her birey kendi sınıfının bir ifadesi olarak görülür ve yalnızca proleter sınıf, “halkın” ve ortak yararın gerçek bir temsili olarak kabul edilir. Bu anlamda, sosyal öz-tanıtım ve bireysel ekonomik özgürlük iyi sayılmamaktadır.

8. Burjuvaziyle mücadele

Komünizm burjuvaziyi savaşacak düşman olarak görür. Bu sadece üretim araçlarına sahip olan üst burjuvazi ile değil, aynı zamanda normalde ideolojik oluşumdan (üstyapı) sorumlu devlet, akademik, profesyonel, kültürel ve dini kurumları işgal eden orta ve küçük burjuvazi ile de sınırlıdır.

9. Özerk bir toplum önerir

Teorik bir bakış açısıyla, komünizm toplumun sonunda Devletin veya yönetici bir elitin müdahalesi olmadan kendisini düzenlemeyi öğrenmeyi önerir. Komünizmin hiçbir tarihsel deneyimi bu düzeye ulaşmamıştır.

10. Komünist rejimler halkın vicdanı olarak kendini geliştiriyor

Özerk bir toplum haline gelmek uzun bir süreç olduğundan, zenginliğin önerilen şartlar altında dağılımını garanti etmek devrimci duruma bağlıdır. Komünist rejimler halkın vicdanı olarak ihtiyaçlarının tek geçerli tercümanı ve mallarının tek yöneticisi (tek zenginlik dağıtıcısı) gibi davranmaya çalışır.

11. Tek tarafı tanıtma

Komünizm için eşitlikçi bir toplum üniter bir politik kültürden geçer, ideolojik çeşitliliği reddetmek ve tek partiliği teşvik etmek için gerekçe. Bununla birlikte, komünist rejimler kendilerini popüler ve demokratik sistemler olarak tanıttıkları için, bir taraf muhalefet partilerinin yasadışı ilan edilmesine değil, onların moralsizleşmesine, zulümlerine ve virajlarına yol açabilir.

Ayrıca bakınız:

• Tek parti Diktatörlüğün özellikleri.

12. Devlet kapitalizmine eğilim gösterir

Bazı komünist modellerde, kamulaştırılmış üretim araçları devletin vesayeti altında kalır ve bu da sendikaları kontrol eder. Bu nedenle, komünizmin tekelci bir varlık olarak hareket eden devlet kapitalizmine yol açma eğilimi vardır.

13. Totaliteryanizme yönelir

Komünist rejimler, anti-bireyci ilkeler sayesinde sosyal yaşamın her alanına nüfuz etme eğilimindedir. Dolayısıyla, komünist rejimlerde medyanın ve eğitim sistemlerinin kontrolü ve sansürünü, devletin aileye müdahalesini, tek partili sistemi, politik zulmü, dinin yasaklanmasını, medyanın millileştirilmesini gözlemlemek yaygındır. üretim, bankaların ve finansal sistemin kamulaştırılması ve iktidardaki seçkinlerin sürekliliği.

Ayrıca bakınız:

• Marksizm, Totaliteryanizm, Faşizmin özellikleri.