Tavsiye duymayan kişi yaşlanmaz

"Tavsiye duymayan kişi yaşlanmıyor" ifadesi, ilk önce tevazu sahibi olmayan bir kişinin mantıklı birisinin tavsiyesini dikkate alması gerektiği konusunda, kapsamı ne olursa olsun hedefinin başarısızlığına maruz kaldığı konusunda uyarır. İkincisi, nasıl dinleneceğini bilmenin akıllıca olduğunu ve bunun yaşamın doğru gelişimini garanti ettiğini öğretir. "Tavsiyeyi duyan kişi yaşlanmaz" demenin varyasyonları vardır.

Başkalarının tavsiyelerinden önce kibirli veya ilgisiz birine uyarı olarak kullanılır. Bu nedenle, genellikle danışma ve nadiren önce gelir. Danışman, kişinin kendi iyiliğine karşı hareket ettiğini anlar ve davranışının kendisine iyi sonuçlar getirmeyeceğini tahmin edebilir. Bu nedenle, tavsiye edilenlerin inatçılığının görünmesi, geleceği hakkında düşünmeye teşvik eder.

Bu ifadede toplanan birkaç olumlu değer vardır. Her şeyden önce, söz konusu benzer durumları yaşamış ve bunları aşmış veya onlardan öğrenmiş olan danışmanın deneyimine değer vermektedir.

Geliştirmeye çalıştığı bir diğer değer de, dinleme, alınan tavsiyeleri değerlendirme ve gerektiğinde uygulamaya isteklilikle kendini gösteren tevazudur. Son olarak, söz, bununla birlikte sembolik imgesi yaşlılık olan "yaşlanmak" olan bilgelik ilkelerini oluşturur.

Eski zamanlarda yaşlıların akıllıca kabul edildiğini hatırlamalıyız, çünkü ortalama yaşam süresi çok kısaydı. Yaşlılığa ulaşmanın hem birikmiş tecrübe hem de ruhsal ve fiziksel terimlerle nasıl yaşayacağının bir işareti olduğuna inanılıyordu.

Böylece, sözler sadece yaşamı uzatma ve başarı elde etme yönüne işaret etmekle kalmaz, aynı zamanda sadece dinleyerek bilge olabilen sembolik bir görüntüdür. Bu nedenle bilgelik, sözde örtük unsurları bir araya getirir: alçakgönüllülük ve dinleme isteği.

Ayrıca bkz. Kimse başkasının kafasına sürtmez.