Altın çağ: nedir, özellikleri, eserleri ve yazarları

Altın Çağ nedir?

Siglo de Oro, İspanya'da meydana gelen ve sanatın, özellikle edebiyatın yükselişi ile karakterize edilen tarihi ve kültürel bir dönemin adıdır.

Bu dönem için belirli bir başlangıç ​​ve bitiş tarihi olmamasına rağmen , Altın Çağ'ın Kastilya Dilbilgisi, Antonio de Nebrija ve Amerika'nın Keşfi'nin yayınlandığı 1492 yılında başladığı düşünülmektedir.

Kendi adına, tamamlanmasının 1681 yılında bu dönemin en seçkin ve üretken yazarlarından Pedro Calderón de la Barca'nın ölümü ile gerçekleştiği kabul edildi.

Bu dönem yüz yıldan fazla sürmesine rağmen, Yunan yazar Hesiod tarafından Eserler ve Günler adlı bir şiire tüm çağda Altın Çağ deniyordu . Orada, “altın çağ” tüm sanat ve bilgide en çok gelişmekte olanla karşılaştırılır.

Altın Çağın Özellikleri

İspanyol Altın Çağı yoğun bir sanatsal, entelektüel ve bilimsel yaratım dönemiydi. Bu anlamda bunlar özelliklerinden bazıları:

dönemleri

İspanyol Altın Çağı'nın kendi estetik yönergelerine sahip iki belirleyici anı vardı:

• İspanyol Rönesansı: 15. yüzyılda başladı ve İtalyan Rönesansının yeniden yorumlanmasıyla karakterize edildi. İspanyol Barok: 17. yüzyılda başladı ve özellikle edebiyata yansıyan bir bolluk ve estetik abartı dönemiydi.

Sanat

Altın Çağ, en seçkin yazarlarının evrensel mirası nedeniyle genellikle edebiyatla ilgili olsa da, gerçek şu ki, bu dönem aynı zamanda mimari, resim ve tiyatro gibi diğer sanatsal ifadelerde de bir gelişmeyi ima ediyordu.

bilim

Yeni Dünyanın keşfi beraberinde bitki ve hayvan türlerinin keşfini getirdi. Bu biyoloji, farmakoloji ve tıp gibi bilimsel alanlarda gelişmeyi hızlandırdı.

eğitim

Altın Çağ da akademi için üretken bir zamandı. Bu dönemde Salamanca Üniversitesi sadece İspanya'da değil Avrupa'da da en önemli eğitim merkezi oldu.

Orada sözde Salamanca Okulu ortaya çıktı: katkıları ekonomi bilimi, hukuk ve teoloji gelişimi için gerekli olan profesörler tarafından yönetilen entelektüel ve akademik bir hareket.

Ayrıca bakınız:

• Rönesans Sanatsal akımlar.

Golden Age eserleri ve çoğu temsilci yazar

İspanyol Altın Çağı'nın en önemli ve evrensel miraslarından biri, “vulgarizasyon” veya kitlelere yaklaşım ile karakterize edilen literatüründe yatmaktadır. Diğer özellikler, daha sonra "barok" olarak bilinen temaların, karakterlerin ve içeriğin bolluğuydu.

Bu bağlamda, yazarları ile birlikte Altın Çağ'ın en temsili eserlerinden bazıları şunlardır:

• Don Kişot , Miguel de Cervantes (1605'te yayınlandı). Mükemmellik yolu, Santa Teresa de Jesús (1567'de yayınlandı). Don Gil de las calzas verde s, Tirso de Molina (1615'te yayınlandı). Píramo y Tisbe'nin masalı , Luis Góngora (1618'de yayınlandı). Spiritüel Canticle , Haç Aziz John (1578'de yayınlandı). Düşler ve söylemler , Francisco de Quevedo (1627'de yayınlandı). Hayat bir rüyadır , Pedro Calderón de la Barca (ilk olarak 1635'te oynanır). Fuenteovejuna , Lope de Vega (1614'te yayınlandı).

Santa Teresa de Jesús'ün mistik şiiri veya Cervantes'in şöhret romanı kadar çeşitlilik gösteren edebi türlerin çoğalması sadece mevcut kültürel seçenekleri değil, aynı zamanda izleyicilerini de genişletti.

Buna ek olarak, 1440 yılında matbaanın oluşturulması, bilgiye erişimde bir dönüm noktasıydı, çünkü yazılı metinlerin yaratılması ve dağıtılmasının aşamalı olarak kitleselleşmesine izin verdi.

Ayrıca bkz. Barok edebiyat.