Dna (deoksiribonükleik asit) anlamı (ne olduğu, kavram ve tanım)

DNA (deoksiribonükleik asit) nedir:

DNA, kalıtımın temel makromolekülüdür. Her canlı varlığın kalıtsal özellikleri ve organizmaların işleyişi için hayati proteinler üretecek amino asitlerin oluşturulması için diziler içeren bir nükleik asittir.

DNA veya DNA, deoksiribonükleik asit için bir kısaltmadır ve ana işlevi, belirli özelliklerin ekspresyonu için gerekli olan tüm bilgilerin, gen denilen segmentlerde veya kromozomlarda paketlenmesidir.

Ek olarak, DNA amino asit sekansı bilgisini RNA veya ribonükleik aside dönüştürür, böylece bu talimatlar çekirdekten ribozomlara korunabilir, bu da proteinleri (amino asit zincirleri) oluşturmak için bilgiyi dönüştürür.

Daha önce söylenenlere referansla, DNA'nın kodladığı ve RNA'nın kodlamadığı, ancak genetik bilginin iletimi için birlikte çalıştıkları görülebilir.

DNA, nükleik asitler olarak adlandırılan RNA ile birlikte Friedrich Miescher tarafından 1868 yılında incelenmeye başladı. DNA açıklaması ilk olarak 1953'te Jamen Watson ve Francis Crick tarafından yayınlandı. Her ikisi de 1962 Nobel Tıp Ödülü'ne layık görüldü.

DNA özellikleri

İnsan DNA'sının ana özelliği helisel olarak da adlandırılan çift sarmal yapısıdır.

DNA nerededir?

Prokaryotik hücrelerde (tanımlanmış hücre çekirdeği olmadan), DNA sitosolde ve içinde yüzen diğer elementlerle birlikte bulunur. Bu nedenle. Çoğaltılması derhal, yani hücre bölünmesi sırasında genetik bilgi iletmek için diğer işlemlere başvurmaya gerek yoktur.

Ökaryotik hücrelerde (tanımlanmış bir hücre çekirdeği ile), DNA hücre çekirdeğinde bulunur. DNA'nın genetik bilgiyi içeri aktarmanın 2 yolu vardır:

Hücre bölünmesinden önce: çoğalır ve kromozom adı verilen daha büyük bir molekül oluşturmak için diğer moleküller ve proteinlerle paketlenir. Bu şekilde, mitoz sırasında, 2 yavru hücre orijinal DNA'nın bir kopyasını taşıyacaktır.

Protein çevirisi veya sentezi için: her organizmanın DNA'sının proteinlerinin fonksiyonlarını belirleyecek 3 azotlu bazın (kodon) dizilerinin bilgileri, çekirdekten güvenli bir şekilde seyahat etmek için haberci ribonükleik aside (mRNA) ihtiyaç duyar. ribozomlar.

DNA'nın işlevleri nelerdir?

DNA karakterize edilir, çünkü 2 temel işlevi yerine getirmelidir:

1. Çoğaltma: Çoğaltılabilmelidir. Bu anlamda, bir DNA zinciri diğer 2 çift zincirde çoğaltılabilen 2 bilgi dizisi içerir. İfade: bilgiyi kalıtsal özellikleri ifade etmek veya organizmanın düzgün çalışması için proteinleri kodlamak için kullanabilmelidir.

DNA yapısı

DNA, çift sarmal yapıya sahip bir makromoleküldür. DNA'yı oluşturan 2 iplik, azotlu bazlarının (Adenin, Guanin, Sitosin ve Timin) birleştiği ters yönlere gider. Bu nedenle DNA'nın yapısına genellikle ters bir merdiven denir.

DNA'nın bölümleri nelerdir?

DNA, her birimin sırasıyla 3 kısımdan oluştuğu deoksiribonükleotitlerden, nükleotit zincirlerinden oluşur:

1. 5 karbonlu şeker molekülü (DNA için deoksiriboz ve RNA için riboz), bir fosfat grubu ve 4 azotlu baz (DNA'da Adenin, Guanin, Sitosin ve Timin; RNA için Adenin, Guanin, Sitosin ve Urasil).

DNA replikasyonu

DNA replikasyonu hücre bölünmeden önce gerçekleşir ve bir nesilden diğerine aktarılması için temel hücresel bilgilerin özdeş kopyalarının elde edilmesinden oluşur, böylece genetik kalıtımın temelini oluşturur.

Sarmal DNA (kromozom) topoisoneraz enzimi tarafından çözülür, böylece helisaz enzimi çalışır, böylece 2 ipliği ayırmak için azotlu bazların (Adenin, Guanin, Sitosin ve Timin) hidrojen bağlarını koparır.

Her bir telin bir yönü vardır ve her bir uca 5 've 3' (beş ana ve üç ana) denir, sadece 3 'ucuna nükleotit eklemek mümkündür, yani uzama yönü her zaman 5' ila 3 arasında olacaktır '.

Bunu göz önünde bulundurarak, bir iplikçik bilgisi ile eşleştirilecek nükleotitler, DNA polimeraz tarafından 5 'ila 3' yönünde eklenecektir, burada Adenin hidrojene bazlar her zaman Timine, Timin her zaman Adenin ile bağlanır, Guanine her zaman Sitosin ile ve Sitosin her zaman Guanine ile.

DNA transkripsiyonu

Bir DNA zinciri üzerinde kurulan nükleotit sekansı, haberci RNA'ya (mRNA) kopyalanır. DNA'nın karşılık gelen mRNA'ya transkripsiyonu, azotlu bazların birleşmesi anlamında DNA replikasyon işlemine benzer.

Bu şekilde, Adenin hidrojene bazlar Urasil ile bağlanır, Timin her zaman Adeninlere, Guanine her zaman Sitosin ile ve Sitosinler her zaman Guanine ile bağlanır.

Transkripsiyon tamamlandıktan sonra, karşılık gelen mRNA, proteinlerin translasyonuna veya sentezine başlamak için bilgiyi ribozomlara taşıyacaktır.

DNA ve RNA

DNA ve RNA nükleik asitlerdir ve birlikte her canlıyı tanımlayan genetik bilgiyi korumak, çoğaltmak, depolamak ve taşımaktan sorumludurlar. Bu bilgiler sayesinde, DNA deoksiribonükleik asit anlamına gelir, bir deoksiriboz şekere sahiptir ve azotlu tabanı adenin, sitozin, guanin ve timinden oluşur. Çift sarmal oluşturmak için 2 sargının birbirine sarılması ile karakterizedir.

Buna karşılık, RNA, yani ribonükleik asit, riboz şekeri içerir, azotlu tabanı adenin, sitozin, guanin ve urasilden oluşur. Tek bir telden oluşur.

Bununla birlikte, her ikisi de şekerler, bir fosfat grubu ve bir azotlu bazdan oluşan nükleik asitlerdir.

DNA, kromozom ve genler

DNA, her organizmanın genetik ve protein sentezi bilgilerini içeren sarmal zincirdir. Mayoz veya hücre bölünmesi sırasında kromozomlar halinde paketlenir, hazırlık aşaması, böylece kız hücrelerinin her biri orijinal DNA'nın tam bir kopyasına sahiptir.

Bunun yerine bir gen, DNA zincirinin belirli bir kalıtsal özelliği tanımlayan veya ifade eden bir segmentidir.

DNA türleri

Rekombinant DNA

Rekombinant veya rekombine DNA, genetik bir rekombinasyon teknolojisidir, yani genleri (bir organizmanın belirli özelliklerini ifade eden DNA segmentleri) tanımlar, birleştirir ve yeni diziler oluştururlar. Bu yüzden bu teknolojiye in vitro DNA da denir.

Mitokondriyal DNA

Mitokondriyal DNA, mitokondride nükleik asitin bir parçasıdır. Mitokondriyal genetik materyal sadece anne tarafından miras alınır. Mitokondriyal DNA, elektron mikroskobu ve mitokondriyal DNA'ya duyarlı bir markör kullanılarak Margit MK Nass ve Sylvan Nass tarafından keşfedildi.

Mitokondri, hücrenin işini yapması için enerji üretmek amacıyla ökaryotik hücreler içindeki küçük organellerdir. Bununla birlikte, her mitokondrinin kendi genomu ve hücresel DNA molekülü vardır.