13 Neoliberalizmin özellikleri

Neoliberalizm, 19. yüzyıl liberalizmine dayanan 20. yüzyılın ikinci yarısında ortaya çıkan bir politik-ekonomik uygulamalar teorisidir. Ne olduğunu ve liberalizmden nasıl ayrıldığını anlamak için, en önemli özelliklerini aşağıda gözden geçirmek gerekir.

Özel mülkiyet, serbest piyasa ve serbest ticaret

Neoliberalizm, özel mülkiyet, serbest piyasa ve serbest ticarette özetlenen liberalizmin temellerini korur. Ne fark eder ki? Bazı uzmanlar için fark, neoliberalizmin ekonomik büyümeyi kendi içinde bir hedef haline getirerek, klasik liberalizmin reformcu ahlaki söylemini bir kenara bırakarak mutlaklaştırmasıdır.

“İzin verme” politikası ( laissez faire )

Laissez faire , "gitmesine izin vermek" anlamına gelen ve devletin ekonomik konularda baskıcı bir varlık olarak hareket etmesinden korkan liberaller tarafından kullanılan bir Fransız ifadesidir. Neoliberalizm, Devletin bir müdahale aracı olarak bile davranmaması gerektiğini, ancak özel iş sektörünün gelişimini teşvik etmesi gerektiğini belirtmektedir.

Devlet müdahaleciliğinin eleştirisi

David Harvey'e göre , Neoliberalizmin Kısa Tarihi adlı kitabında neoliberal teori, Devletin ekonominin davranışını tahmin etmekten ve “güçlü çıkar gruplarının bu devlet müdahalelerini çarpıtmasını ve koşullandırmasını engellemekten aciz” olduğunu belirtmektedir (Harvey, 2005). Başka bir deyişle, neoliberalizm, müdahaleciliğin yolsuzluğu desteklediği iddiasında meşrulaştırılmaktadır. Neoliberalizm ayrıca Devletin herhangi bir sosyal kontrole tabi olmadığı paradoksuna da dikkat çekiyor.

Ayrıca ilginizi çekebilir:

• Liberalizm Neoliberalizm.

Devletin rolünü yeniden düşünmek

Neoliberalizme göre devletin ekonomideki tek rolü, piyasayı destekleyen yasal bir çerçeve oluşturmak olmalıdır. Başka bir deyişle, Devletin kendisine karşı değildir, aksine rekabeti teşvik etmek ve tahkime dayanarak onu özel iş büyümesi amacıyla sınırlamayı amaçlamaktadır. Bu nedenle neoliberalizm, devletin tekel, lobi ve işçi sendikalarını kontrol etme eylemini kabul eder.

Serbest pazar

Neoliberalizm, serbest pazarın ekonomik büyümeye dayalı kaynakların en uygun şekilde tahsisini garanti edebilen tek pazar olduğunu düşünmektedir. Bu açıdan pazarın kendisini düzenlemesinin tek yolu serbest rekabettir.

Devlet şirketlerinin özelleştirilmesi

Devlet şirketlerinin özelleştirilmesi, sadece üretken sektörler için değil, aynı zamanda su, elektrik, eğitim, sağlık ve ulaşım gibi kamu yararına olan hizmetler açısından da neoliberalizmin temellerinden biridir..

Bir üretim gücü olarak birey

Neoliberalizm, bireyleri, yalnızca soyut ekonomik potansiyellerle değil, konuların kapasitelerinin tam olarak gelişmesiyle ilgilenen, liberalizmle karşı karşıya kalan ekonomik düzenin üretim gücü olarak görür.

Pazar etiği

Neoliberalizm bir pazar etiği üzerine, yani piyasanın mutlak olarak, yaşamın tüm yönlerinin tabi olduğu ve hepsinin yönlendirilmesi gereken düzen ve sosyal davranışı düzenleyici bir ilke olarak kurulmasına dayanır. maddeden hayali yönlere (kültürler, bireysel çıkarlar, inanç sistemleri, cinsellik vb.)

Malların, sermayenin ve insanların serbest dolaşımı

Neoliberalizm, malların, sermayenin ve insanların serbest dolaşımını önermektedir; bu, bir şekilde ekonomi konusunda ulusal devletin sınırlarını ve kontrollerini aşmaktadır. Neoliberalizm, bu şekilde, küreselleşmeden kaynaklanır. Bu senaryoda, sorumlulukların sınırları ve kapsamı ile servet dağıtım mekanizmaları gözenekli hale gelir.

İlginizi çekebilir: küreselleşme.

İç pazarda dünya pazarının önceliği

Serbest ticarete dayandığı için neoliberalizm, iç pazara göre uluslararası pazara öncelik vermektedir. Bu, diğer şeylerin yanı sıra, bir yandan sermaye hareketleri yaratan ancak diğer yandan iktidar dağılımında önemli dengesizliklere neden olan yabancı yatırımları ulusal yatırımlara tercih ettiğini gösterir.

Temel bir hedef olarak ekonomik büyüme

Neoliberalizm, ekonomik kalkınmanın temel hedefi, diğer sosyal kalkınma alanlarına egemen olan bir ilgi alanıdır. Bu, ekonomi politikalarının referans ve yöneliminin merkezi haline gelir.

Toplumsal eşitliğe ilgisizlik

Klasik liberalizmin aksine, neoliberalizm sosyal eşitliği araştırmaya güvensizlikle bakar, çünkü sosyal farklılıkların ekonomiyi canlandıran şey olduğunu düşünür.

Demokrasinin değerinin görecelileştirilmesi

Neoliberalizm demokrasiyi tarihsel bir durum olarak algılar, fakat onu ekonomik özgürlüğün doğasında var olan bir proje olarak algılamaz. Bu anlamda, temyiz özgürlüğünün demokrasinin politik hayal gücünü aştığını anlıyor. Başka bir deyişle, demokrasisiz neoliberalizm olabilir.