Biyoremediasyon: nedir, türleri ve örnekleri

Biyoremediasyon nedir?

Biyoremediasyon, kirlenmiş bir alanın tamamını veya bir kısmını canlı organizmaların kullanımıyla kurtarmaya katkıda bulunan tüm süreçlerden sorumlu olan bir biyoteknoloji dalıdır.

Biyoremediasyon terimi, 80'lerde, biyoteknolojik ilerlemelerin, bazı mikroorganizmaların organik bileşikleri emme ve parçalama potansiyelini keşfetmesine izin verdiği zaman ortaya çıktı.

Bu anlamda, dekontaminasyon işlemlerinde kullanılan canlı organizmalar biyolojik bir kökene sahip olabilirler veya spesifik özellikler elde etmek için genetik mühendisliği teknikleri kullanılarak laboratuvarda oluşturulabilirler.

Biyoremediasyon aynı zamanda biyolojik düzeltme olarak da bilinir.

Biyoremediasyon türleri

Üç çeşit biyoremediasyon vardır:

1. Enzimatik bozulma

Toksik bileşenlerin ayrıştırılmasından sorumlu endüstriyel miktarlarda üretilen enzimlerin kullanımı yoluyla dekontaminasyon anlamına gelir.

Enzimatik biyolojik ıslahın bir örneği, atık suda bulunan fenolleri ayrıştırmak için kullanılan bir enzim olan peroksidaz kullanımıdır. Fenoller, birlikte kanserli olabilen organik aromatik bileşiklerdir, yani başka bir kanserojen bileşik ile birleştirildiğinde kanser oluşumunu uyarabilirler.

2. mikrobiyal iyileştirme

Toksik bileşikleri daha küçük maddelere dönüştürme yeteneğine sahip otokoton veya aşılanmış bakteri veya mantarları kullanan bir çeşit biyoremediasyondur. Bu kirletici faktörü ortadan kaldırmaz, ancak toksisitesini azaltmaya yardımcı olur.

Bir mikrobik remediasyon ilk örnek bu hidrokarbonlar içinde bulunan bazı bileşenlerini bozma yeteneğine sahip yağ içinde belirli bakterilerin kullanımı sızıntıları olan.

3. Bitki ıslahı

Çevreyi dekontamine etmek için bitkilerin kullanılmasını gerektiren bir tür biyo-düzeltmedir.

Bu bağlamda, altı tip bitki ıslahı vardır:

3.1 Bitki ekstraksiyonu

Bu durumda, bitkilerin yaprakları ve kökleri metalleri konsantre etmek için kullanılır.

Fitoekstraksiyonun bir örneği, toprakta bulunan kurşun ve kadmiyum emme özelliğine sahip bir bitki olan chelite ( Amaranthus hybridus L. ) kullanılmasıdır.

3.2 Fitodegradasyon

Bitkilerin kirletici maddeleri daha basit ve dolayısıyla daha az toksik veya en iyi ihtimalle zararsız maddelere dönüştürmek için emdikleri ve konsantre ettikleri bir çeşit biyolojik iyileştirmedir.

Fitodegradasyona bir örnek, imalatta kullanılan ve oldukça kirletici bir kimyasal olan metil terbütil eter (MTBE) moleküllerini parçalayabilen kavaklardır ( Populus ).

3.3 Bitki stabilizasyonu

Bu bileşenlerin toprak altına veya atmosfere girmesini önlemek için ağır metallere toleranslı bitkilerin kullanımını ifade eder.

Bitki stabilizasyonu ile biyolojik iyileştirmeye bir örnek, kadmiyum, çinko ve kurşun emilimi için Vulralia'nın ( Anthyllis savunmasızlığı ) kullanılmasıdır.

3.4 Rizofiltrasyon

Sucul ortamlarda bulunan ağır metalleri emmek, konsantre etmek ve parçalamak için belirli bitki türlerinin köklerini kullanan bir tekniktir.

Rizofiltrasyonun bir örneği, 1986'daki nükleer kazadan sonra Ukrayna'nın Çernobil yakınlarındaki atık sulardaki radyoaktif bileşenleri emmek için ayçiçeği bitkilerinin ( Helianthus annuus ) kullanılmasıydı.

3.5 Fitostimülasyon

Kirletici maddeleri parçalamak için mikroorganizmaların (bakteri veya mantarlar) büyümesini uyaran bitkilerin kullanılmasından oluşan bir biyo-düzeltme şeklidir.

Fitostimülasyonun bir örneği, hidrokarbonların parçalanması için çim ( Festuca arundinacea ) yetiştirilmesidir.

3.6 Fitovolatilizasyon

Bitkilerin yapraklarına ulaştıktan sonra terleme yoluyla atmosfere buharlaşan kirletici bileşenlerin emiliminden oluşur.

Fitovolatilizasyonun bir örneği, fito-bozunabilir olmasının yanı sıra, soğutucu ve yağ çözücü olarak kullanılan ve kanserojen bir element olarak kabul edilen bir kimyasal olan trikloretileni uçucu hale getirme kabiliyetine sahip kavaklardır ( Populus ).

Ayrıca bkz. Biyoteknoloji.