Bir oyunun özellikleri

Oyun, gerçek veya kurgusal olaylara dayanan bir hikayenin sahne performansıdır. İlk oyunlar Antik Yunanistan'da yapıldı ve bir zaman ve mekan birimi olarak belirli özellikleri yerine getirdi, yani sahnede temsil edilen tüm eylemler aynı yerde ve aynı zamansal sırada gerçekleşti. Bu kavram zamanla değişmesine rağmen, oyunlar hala bir takım spesifik özellikleri paylaşmaktadır. Biraz bakalım.

Dördüncü duvarın başlangıcı

Genel olarak konuşursak, oyunlar dördüncü duvar ilkesine tabidir. Sahneyi izleyiciden ayıran hayali bir duvar. Karakterler (aktörler) seyirci yokmuş gibi davranıyor ve tüm gerçeklik sahnede olanlarla sınırlıydı.

Dördüncü duvarın prensibi özellikle modern tiyatronun karakteristiğidir ve uzatma ile kurgu sinema ve televizyonda da uygulanır. Bununla birlikte, tiyatronun bazı eğilimleri veya hareketleri bu ilkeyi kasten kırmaktadır. Bu, çeşitli şekillerde gerçekleştirilebilir. Örneğin, halkla konuşma / etkileşimde bulunma veya normalde gizli kalan doğal temsillerin mekanizmalarını gösterme.

Kasıtlı amaç

Her oyun, daha önce oyun yazarı tarafından tasarlanan bir amaç olan türüne göre kasıtlı bir amaç izler.

Komedi oyunları genellikle parodi, yanlış anlama ( quid pro quo denir , yani 'başka bir şey yerine geçecek' anlamına gelir), vb..

Trajedi, izleyicinin katarsisini, yani ağlama veya komisyon yoluyla arınmayı arar.

Çizgi roman unsurlarının trajik unsurlarla birleştirilebildiği drama, ele alınan konular hakkında eleştirel düşünme eğilimi gösterir.

Ayrıca bkz. Quid pro quo'nun anlamı.

Disiplinlerarası karakter

Oyunlar doğada disiplinler arasıdır. Edebi, dramatik, müzikal ve plastik unsurları birleştirirler.

Dramatik bir metne dayalı gösterim

Oyunların başlangıç ​​noktası olarak bir dil öğesi vardır: dramatik metin. Bu metne komut dosyası veya tiyatro komut dosyası da denir ve her kim yazarsa oyun yazarı denir. Dramatik metin, biçim ve çizim açısından belirli özellikleri takip eder.

Dramatik bir metnin öğeleri

Dramatik bir metin karakterler, boyutlar ve diyaloglar veya monologlardan oluşur.

Karakterler

Karakterlerle, oyunda temsil edilen, oyuna diyaloglar ve eylemlerle müdahale eden animasyonlu varlıkları kastediyoruz. Tiyatro metninde, arsaya başlamadan önce, oyun yazarı katılan tüm karakterlerin bir listesini sunar.

boyutlandırma

Boyutlar, oyun yazarının oyunun nasıl yapılması gerektiğini belirtmek için tiyatro metninde yazdığı göstergeler, talimatlar ve önerilerdir. Bu boyutlar, performansın yeri ve zamanı, karakterlerin temel eylemleri ve bazı durumlarda jest unsurları hakkında bilgi verir.

Diyaloglar veya monologlar

Tiyatroda, arsa, diyalog veya monolog olsun, karakterler arasındaki parlamentolar aracılığıyla inşa edilir. Bunun nedeni, genel bir kural olarak, tiyatroda anlatıcı olmamasıdır.

Bir tiyatro metninin herhangi bir nitelikteki parlamentoları içermemesi ve kesinlikle bir veya tercümanlar tarafından gerçekleştirilen eylemlere odaklanması söz konusu olabilir. Bunun türle (örneğin, mim tiyatrosu) veya sadece oyun yazarının niyetiyle ilgili olması gerekebilir. Örneğin: Samuel Beckett'in Sözsüz Yasası ve Sözsüz Yasası II ).

Dramatik bir metnin yapısı

Çizim açısından, dramatik bir metin, eylemlerden ve sahnelerden oluşan bir yapı ile karakterizedir. Bakalım:

hareket

Bir eylem, komplo içindeki tutarlı bir anlatı birimidir. Başlangıcı ve sonu genellikle perdeyi kaldırıp kapatarak veya ışıklarla gösterilir. Normalde, bir hareketten diğerine, ortamda bir değişikliğe yol açabilecek önemli bir dramatik değişiklik vardır. Bazı eserler tek bir fiilden oluşabilir.

sahne

Sahneler, bir hareketin alt bölümlere ayrıldığı bölümlerin her biri. Bunlar, resimler gibi her eylemin anlayışını tamamlayan minimal önem birimleridir.

Dil dışı öğelerin kullanımı

Sahne performansının birincil kaynağı olan edebi kaynağa ek olarak, tiyatro, onu öyküleme literatüründen ayıran dışsal unsurları da ayırt edici bir şekilde kullanır.

senografisi

Senografi, doğal alanı karakterize eden öğelerin tasarımıdır.

sahne donanımı

Sahne, performans sırasında aktörler tarafından kullanılan tüm nesnelerdir.

Karakterizasyon: gardırop ve makyaj

Her oyun mutlaka kostümler, saç modeli ve makyaj ile elde edilen karakterlerin bir karakterizasyonunu taşır.

aydınlatma

Tiyatro aydınlatması, her sahnede ve eylemde gerekli atmosferi ve karakteri yaratmaya yardımcı olmak için gereklidir. Tiyatro içinde, seçkin görünürlük, biçim, odaklanma, ruh hali (sahnenin duygularına uyarlanmış aydınlatma), kompozisyon (estetik bir etki yaratan), diğer kaynakların yanı sıra seçici bir görüş vardır.

müzik

Tiyatrodaki müzik tesadüfi olabilir veya müzikal tiyatro ya da operada olduğu gibi oyunun önde gelen bir parçası olabilir.

Takım çalışması

Dramatik metin yapıldıktan sonra, sahneye oyun getirmek şunları içeren bir ekibin çalışmasını içerir:

• Bir tiyatro yönetmeni: parçanın konseptine rehberlik etmekten, oyunculara rehberlik etmekten ve tüm üretim ekibini ifade etmekten sorumlu olan oyuncu. ses, müzisyenler, kostümler, set tasarımcıları vb.

Ayrıca bakınız:

• Tiyatro oyunu Catarsis.