Alçakgönüllülüğün anlamı (nedir, kavram ve tanım)

Alçakgönüllülük Nedir:

Tevazu, kendi sınırlamaları ve zayıflıkları hakkında bir farkındalık geliştiren ve buna göre çalışan bir insana erdemdir. Alçakgönüllülük gururun tam tersidir.

Alçakgönüllülüğün anlamı etimolojik kökeniyle ilgilidir. Bu nedenle, kelime Latin humilĭtasından geliyor, bu da 'kara' anlamına gelen kök humustan geliyor. Bu nedenle, üç duyu ortaya çıkar:

• değer olarak alçakgönüllülük, sosyoekonomik kökenli alçakgönüllülük, boyun eğme olarak alçakgönüllülük.

Değer olarak alçakgönüllülük

Bir alçak gönüllülük bir değer olarak kendini başkalarının önünde "düşüren" bir kaliteyi ifade eder, çünkü her insanın "yeryüzünden" geldikçe eşit onurunu tanır. İkincisi markaları tevazu sayesinde amacıyla ilişkili tutum anlamda alçakgönüllülük.

Alçakgönüllülük ekonomik veya sosyal konumdan bağımsız bir insan kalitesi olabilir: alçakgönüllü bir kişi kimsenin üstünde veya altında olduğunu iddia etmez, ancak herkesin eşit olduğunu ve her varlığın aynı derecede onur derecesine sahip olduğunu bilir.

Bu nedenle, alçakgönüllü olmak, kendinizin küçük düşürülmesine izin vermez, çünkü alçakgönüllülük, insanlar olarak saygınlığınızdan feragat anlamına gelmez. Günlük hayatta alçakgönüllülüğün değeri nasıl uygulanır?

Örneğin, Hataları başkalarına kabul etmek alçakgönüllü bir eylemdir. Alçakgönüllü davranan bir kişinin üstünlük kompleksleri yoktur ve başkalarına başarılarını ve başarılarını sürekli olarak hatırlatması gerekmez; çevresindeki insanları ezmek için onları daha az kullanıyor.

Alçakgönüllülükle çalışan, eylemlerinden övünmez. Aksine, ihmali, kibri ve gururu reddeder ve tevazu, itiraz ve kısıtlama gibi değerleri kullanmayı tercih eder.

Tevazu özellikleri

Bir erdem olarak, alçakgönüllülüğün davranışta bir dizi belirgin özelliği vardır. Bu özelliklerden bazıları:

• Tüm konuların eşitliğini ve haysiyetini anlama; İş ve çabaya değer verme; Kişinin kendi erdemlerini göreli olarak tanımasına rağmen tanıma; Kişinin sınırlamalarını tanıma; Kendini sevgi ile ifade etme; Tevazu, basitlik ve kısıtlama ile hareket etme; Sosyal ilişkileri yatay bir perspektiften algılama; Dinleme ve başkalarına gerçekten saygı gösterin.

Ekonomik bir kaynak olarak tevazu

Yoksulların ve dezavantajlıların (arazi yoksulları) ekonomik konumu genellikle alçakgönüllülük kelimesi ile ilişkilidir. Mütevazi bir insan, bu anlamda, az kaynağı olan ve daha fazla refah şansı olmayan bir evden gelen kişidir.

Örneğin, "Juan'ın mütevazı bir kaynağı vardır" ifadesi, kişinin az sayıda ekonomik kaynağı olan bir ailede doğduğu anlamına gelir.

Teslim olarak alçakgönüllülük

Bazı bağlamlarda, alçakgönüllülük daha yüksek bir örneğin otoritesine boyun eğen veya teslim olan kişinin tutumuna atıfta bulunabilir.

Örneğin, dinlerde boyun eğme Tanrı korkusu ve vasiyetine boyun eğme ile ilişkilidir.

Bu anlamda, alçakgönüllülükle davranmak aynı zamanda bir şef veya polis yetkilisi önünde kibirli tavırlardan kaçınmayı ve daha çok uyumu tercih etmeyi de ima eder.

İncil'de tevazu

Hıristiyan doktrine göre, alçakgönüllülük Tanrı'dan önce, üstünlüğünden ve mükemmelliğinden önce ve varoluşun zarafetini veren O'nun tam farkındalığında gözlemlenmesi gereken erdemli bir tutumdur.

Böylece, Hıristiyanlıkta, alçakgönüllülük kişinin gizeminden önce kendi küçüklüğünü tanımayı, tüm insanların eşit saygınlığını kabul etmeyi ve iyi, hoş ve mükemmel olarak takdir edilen Tanrı'nın iradesini sunmayı ima eder. Bu anlamda Mukaddes Kitap şunları tavsiye eder:

“Başkalarına alçakgönüllülük takın, çünkü Tanrı gururlu direnir ve alçakgönüllülere lütuf verir”
I Petrus 5, 5.

O zaman alçakgönüllülük vicdanı insanların Tanrı'nın gözünde eşit olduğunu anlamaya çağırır. Aslında, Hristiyan doktrinde alçakgönüllülüğün en büyük örneği İsa Mesih figürüdür. Bu bağlamda İncil der ki:

"O halde sizde olsun, Tanrı biçiminde olmak için Tanrı'ya eşit olmayı bir şey olarak görmeyi düşünmeyen, ancak kendini soymuş bir hizmetkar biçimini alan İsa Mesih'te de olan bu duygu ve erkek gibi oldular. Dahası, insanın durumunda olmak, kendini aldattı, ölüme itaat etti ve çarmıhta ölüm oldu ”
Filipililer 2, 5-8.

Ayrıca bakınız:

• Gurur, tevazu.