Adaletin anlamı (nedir, kavram ve tanım)

Adalet nedir:

Adalet, bir toplumun ve Devletin dayandığı bir dizi temel değerdir. Bu değerler saygı, eşitlik, eşitlik ve özgürlüktür.

Resmi anlamda, adalet, devletin, yetkili organizmalar aracılığıyla, saygısızlık edildiğinde dikte edildiği, uyguladığı ve yaptırım uyguladığı, ortak yararın etkisine yol açan eylemi veya eylemsizliği bastıran kodlanmış normlar kümesidir.

Adalet kelimesi, "adil" anlamına gelen Latin iustitia'dan gelir ve ius kelimesinden türetilir.

Adalet türleri

Adaleti uygulamak için dört yaklaşım veya yol vardır:

Dağıtım adaleti

Zenginlik ya da kaynakların eşit dağılımına dayanır, böylece tüm vatandaşlar faydalanır.

Aristoteles düşüncesinden gelen ve uygulamada tartışmalı olan adaleti yönetmenin bir yoludur, çünkü bu tür bir dağıtımın ilgili herkes için yararlı olması için göz önünde bulundurulması gereken kriterler üzerinde oybirliği yoktur.

Bazı yazarlar için eşitliği yoksun bırakmalıdır (her insanın çabalarına göre hak ettikleri serveti elde etmesi). Diğer durumlarda, eşitlik kavramı geçerlidir (tüm insanlar aynı miktarı elde etmelidir), diğer yazarlar daha fazla ihtiyaç durumunda servetin daha fazla dağıtılması gerektiğine inanmaktadır.

Onar'c 'adalet

Bu tür adalet, mağdurun cezalandırılmasından ziyade mağdurun refahına odaklanır. Bu anlamda, aranan hasar maddi veya sembolik olarak hasarın onarılmasıdır.

Bu yaklaşıma göre, mağdur ve mağduriyetçi adalet arayışında yer almalıdır. Bunu yapmak için mağduriyetçi, verdiği zararı anlamalı ve anlamalıdır.

Onar'c 'adaletin bir örne¤i, taraflar ›n topland› ¤ ›n› n, ABD ve Kanada toplumlar ›n› n topland ›¤› n ›, neler oldu¤unu ve kendilerini nas› l etkiledi¤ini konu alan Mağdur-Suçlu Uzlaşma Programlar ›d› r . ve verilen hasarın nasıl geri yükleneceği konusunda anlaşın.

Usul adaleti

Bu tür bir adalet, tüm insanlar tarafından eşit şekilde saygı duyulması gereken normlar ve kurallar belirler ve vatandaşların suçla karşılaşması durumunda çeşitli türlerde yaptırımlar kurar.

Bu tür bir adaleti uygulamak için tarafsız bir kritere sahip olmak gerekir, ancak onun tarafından kovuşturulacaksa, bir uzmanın, yani bir avukatın temsil edilmesi gerekir.

Usul adaletinin idaresi mahkemelerde ve Devlet tarafından bu amaçla oluşturulan organlarda yürütülür.

İkili adalet

Cezalandırıcı adalet, her bir kişiye başkalarına davrandığı gibi davranılması gerektiğini, dolayısıyla bir hataya maruz kaldığında cezalandırılması gerektiğini belirler. Bu tür bir adaletten beklenen şey, geriye dönük etkinin diğer insanları suç işlemeye ikna etmesidir.

Cezalandırıcı adalet örneği, failler her zaman derhal cezalandırılmasa da, sonunda yerel adalet veya uluslararası kuruluşlar tarafından cezalandırılan insan hakları ihlalleri olabilir.

Ayrıca bakınız:

• Ius .Impunidad.

Sosyal adalet

"Sosyal adalet" terimi net bir kökene sahip değildir, ancak sosyal düzeni korumak için uyulması gereken kurallara atıfta bulunmak için 18. yüzyılda Avrupa'da uygulanmaya başladığı bilinmektedir.

Bu bağlamda, bir hükümdarın yükümlülüklerinin bir kısmı, bir arada bulunmalarına izin veren yasa veya kuralların ne olacağını ve bunların ihlal edilmesi durumunda ilgili yaptırımlarını sağlamaktı.

Ancak bu terim, 19. yüzyılın sonlarında Sanayi Devrimi'nin ortaya çıkışı, ortaya çıkan kapitalizm ve yeni ekonomik ve sosyal dinamikler ile yeni çağrışımlar kazandı. O zaman, İngiliz sosyalist hareketi, Aristoteles dağıtıcı adalet vizyonunu anımsatan, bir toplum içinde malların dengeli bir şekilde dağıtılmasını önermek için bu kavramı benimsemekten sorumlu olacaktı.

1919'da, Birinci Dünya Savaşı'nın sonunda, Dünya Çalışma Örgütü bu görüşü anayasanın ilk maddesine dahil etti ve kalıcı barışın ancak sosyal adalete dayanması halinde mümkün olduğunu ifade etti.

1931'de Katolik Kilisesi, sosyal adaletin varlıklı ve yoksullar arasındaki boşluğu azaltacak şekilde uygulanması gerektiğini ifade eden Papa Pius XI tarafından kullanılan Sosyal Doktrini'nde ilk kez söz eder.

Öte yandan, 2007'de Birleşmiş Milletler Örgütü her yıl 20 Şubat'ı Dünya Sosyal Adalet Günü ilan etti.

Ayrıca bakınız:

• Sosyal adalet. Sizi gülümsetecek 6 sosyal adalet örneği.

Değer Olarak Adalet

Değer olarak adalet, yaşamaya karar veren, her kişiye kendisine ait olan veya ona ait olan ahlaki ilkedir. Adalet toplumsal, ahlaki ve demokratik değerlerin bir parçasıdır, oradan önemi ortaya çıkar.

Adalet, tüm bireylerin hem kendi hem de toplumun iyiliğini aramak için tutarlı bir şekilde uygulamaya koymaları gereken bir erdemdir.

Beklenen şey, her bireyin yerleşik sosyal normlara saygı duyması ve uyumlu bir çevrenin korunmasına katkıda bulunmasıdır. Ve haksızlık durumunda, ideal her insanın doğruluk ve tarafsızlıkla hareket etmesidir.

Bunu başarmak için, adaletin aile tarafından aşılan, eğitim kurumları tarafından güçlendirilen, Devlet ve kurumları tarafından saygı duyulan ve korunan ve toplum tarafından uygulamaya konulan bir değer olması gerekir.

Ayrıca bakınız

• Değerler: Toplumun en önemli 10 değeri ve anlamları.

İlahi adalet

İlahi adalet, belirli normların veya doktrinlerin yerine getirilmesine bağlı olarak Tanrı'nın uyguladığı adalettir. Hıristiyanlıkta bu kurallar, insanların ahenkli bir birlikteliğe öncülük etmesi için uyması gereken davranış yönergelerinin dikte edildiği bir nevi on Emir'e dahil edilmiştir.

Emirlerin ihlali, Hristiyan bakış açısıyla beraberinde ilahi bir yaptırım veya ceza getirirken, yerine getirilmesi kurtuluş ve Tanrı'nın korunmasını hak eder.

İlahi adaletin en yüksek ifadesi, tüm insanların Dünya üzerinde işledikleri eylemler için yargılanacakları ve nereden sonsuz cezaya maruz kalacakları ya da alınacakları olayı ifade eden Son Yargı'dır. Göksel krallık, davranışlarına bağlı olarak.

Kendi adına, Hinduizm'de ilahi adalet, her insanda eylemlerine göre yürütülen bir yasa olan karma kavramı ile ilişkilidir. Her eylemin bir sonucu olduğu bir tür retraktif adalettir, bu yüzden ideal, sonuçların olumsuz olmasını önlemek ve şimdiki veya gelecekteki yaşamı etkilemek için temsil edilen bu dini doktrin ilkelerine göre iyi bir eylem aramaktır. reenkarnasyon kavramı.

Felsefede Adalet

Tarih boyunca birçok filozof adalet kavramını tanımlamakla uğraşmıştır. Zaten Antik Yunanistan'dan gelen Plato, bireyin karanlıkta, cehalet mağarasından çıkması gerektiğini söyledi, çünkü kişi bilgi ile aynı ölçüte geldi.

Bu anlamda, daha fazla bilgiye sahip olan birey daha adil olabilir, bu da yöneticilerin nasıl yönetileceğini ve gerçekten adaleti nasıl yapacağını bilmek için kapsamlı bilgiye sahip olması gerektiği fikrini tercüme eder.

Filozof Aristoteles adaleti, her vatandaşa dağıtımcı adalet ilkesinin başladığı toplumdaki ihtiyaçları ve katkılarına göre kendisine karşılık gelenleri vermek olarak tanımladı.

Aydınlanmış filozof Inmauel Kant için, bir Devletin adaleti üç temel prensibi gözetmelidir: bireylerin özgürlüğü, aralarındaki eşitlik ve bir topluluğun her üyesinin bağımsızlığı.

Kendi adına, 20. yüzyılda Avusturyalı hukukçu ve büyük önem taşıyan filozof Hans Kelsen, adaletin pozitif yasaya hakim olan doğal bir hak olduğunu belirtti, çünkü eğer insanın temel haklarına aykırı ise, bu olamaz adalet hakkında konuş.

Ayrıca bkz. Doğal hukuk.

Adaletin sembolü

Adalet, gözü kapalı bir kadın figürü, bir elinde bir ölçek ve diğer elinde bir kılıç ile temsil edilir.

Gözbağı, adaletin insanlara bakmadığını ve herkes için aynı olduğunu vurgular. Denge, dengenin her iki tarafına sunulan argüman ve kanıtların yerleştirilmesiyle belirlenecek yargıyı da içerir. Kılıç, adaletin suçluyu ağır bir el ile cezalandıracağını ifade ediyor.

Ayrıca bkz. Adalet sembolü.