Şeytanın anlamı (nedir, kavram ve tanım)

Şeytan nedir:

Şeytan kelimesi İbranice gelen Şeytan , hangi anlamı 'düşman', 'Rakibin' veya 'düşman'. Mutlaka bir karaktere değil, kötülük ve cazibe ile ilişkili olana, yani kişiyi manevi yoldan ayıran, iyiyi engelleyen ve açıkça karşıt olana işaret eder.

Bazı akademisyenlere göre, iyilik ve kötülük arasındaki ikilik inancı Fars kültüründen, daha spesifik olarak tek tanrılığın öncüsü Zarathustra'nın öğretilerinden geliyor. Bu şekilde, "Tanrı'nın düşmanı" ya da "şeytan" inancı Yahudi kültürüne ulaşmış olacaktı. Sonuç olarak Şeytan, üç İbrahim dininin kitaplarında atıfta bulunur: Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslam.

Terim aslında bir karakteri ifade etmese de, gelenekte Şeytan kişileştirilir ve Tanrı gibi davranan düşmüş melek Lucifer ile ilişkilendirilir. Her iki ses de şeytanla tanımlanır. Şeytan Yunan kelimesinden gelmektedir Diabololu dönüş parçacık oluşmuş, dia ve "yoluyla" anlamına gelen ballein , anlamı 'atmak veya atmak'. Birlikte, bu parçacıklar 'bölen', 'ayıran' ve son olarak 'iftira eden' anlamını üstlenir.

Şeytan ayrıca Eski Ahit bilgelik kitaplarından biri olan Job kitabında da yer almaktadır. Bu kitapta Şeytan, erkekleri suçlayan bir melek gibi davranıyor. Böylece Yahveh ile onları cezbetmesine ve küçük manevi değerlerini göstermesine izin vermek için bir anlaşma yapar. Kazanacağına ikna olan Tanrı, muzaffer olan Eyüp'ü kışkırtmasına izin verir.

Şeytan'ı kişileştirme eğilimi, Yeni Ahit'in yorumlarından daha keskinleşir. Bu kitapta defalarca “bu dünyanın prensi” veya “Mesih'in düşmanı” olarak anılır, bu da Şeytan'ın bir irade, yani bir kişi veya karakterle bir varlık olarak imajını güçlendirir.

Ayrıca bkz. İncil.

Şeytan ve şeytan arasındaki fark

Bazı yorumlar Şeytan'ı kesinlikle farklı olduğu şeytan kavramıyla karıştırmaya meyillidir. Bu gerçek, İsa'nın hastaları "şeytanlardan" kurtardığı evanjelik anlatılardan kaynaklanmaktadır. Ancak, bunlar eşdeğer kavramlar değildir.

İblis kelimesi, 'deha' veya 'ruh' kişileştirilmemiş anlamına gelen Yunan cininden gelir. Eski düşüncede, insanların bu dahi veya ruh tarafından alınabileceğine ve davranışlarına göre hareket edebileceğine inanılıyordu. Böyle bir ruh, ayrım gözetmeksizin kötü veya iyi huylu olabilir.

Ayrıca bkz. Demon.